: تعريف قانون
قانون، يكى از اصطلاحاتى است كه در حقوقكاربرد زياد دارد كه لازم است قدرى درباره آن صبحت كنيم تا موضوع تحقيق روشنتر شود. قانون را در كتب لغت چنين معنا كردهاند:
1 - رسم، قاعده، روش، آيين؛
2 - امرى است كلى كه بر همه جزئياتش منطبق مىگردد و احكام جزئيات از آن شناخته مىشود؛
3 - قاعدهاى است كه مقامات صلاحيتدار آن را وضع و ابلاغ مىكنند.
در لسان العرب آمدهاست:
قانونِ هر چيزى، راه و طريق سنجش آن است... و اين كلمه عربى نيست.
دكتر صبحى محمصانى در كتاب «فلسفة التشريع» مىگويد:
آغاز استعمال اين كلمه در حقوق از زمان دولت عثمانى در هنگام تنظيم «المجله» بوده است كه به احكام غيرشرعى اطلاق قانون مىكردند مثل «الربا محرم شرعاً و لكن الفائدة مباحة قانوناً» چنانكه عنوانى به نام «قانون مرابحه عثمانى» را تصويب كردن
در زمان حاضر استعمال اين كلمه در حقوق بسيار گسترش يافته است به گونهاى كه اگر اين كلمه مطلق و بدون مضاف اليه آورده شود معناى حقوقى آن به ذهن متبادر مىشود، و براى استعمال در غير موارد حقوقى بايد مضاف اليه آن آورده شود، مثل قانون جاذبه، قانون تنازع بقا و... .
آنچه كه از معناى حقوقى قانون فهميده مىشود عبارت است از قواعد لازم الاجرا و داراى ضمانت اجرايى مشخص در هر جامعه و به عبارت دقيقتر: قانون به معناى عام كلمه (Lato Sensu) مجموع قواعد الزامآور مصوب مقامات صلاحيتدار است و شامل تصويب نامهها، آيين نامهها، نظامنامهها، مقررات خلافى و كليه مسائلى مىشود كه درباره آن مقامى به نام جامعه مقرراتى را وضع نمودهاست. قانون به معناى خاص كلمه (Sensu - Stricto) مفهوم فنى و مخصوص به خود دارد و در رژيمهاى مبتنى بر قانون اساسى به مفهوم مصوبات پارلمان است.
طبق اين معنا، قانون شبيه معناى دومى است كه از حقوق ارائه داديم، ولى در عين حال دو فرق نيز مشاهده مىشود:
اولاً: معمولاً زمانى كه گفته شود حقوق تجارت يا حقوق مدنى يك معناى عام همراه با تحليل و استدلال به ذهن متبادر مىشود، ولى اصطلاح قانون تجارت يا قانون مدنى فقط نص موارد قانونى را مىرساند. شايد منشأ اين تبادر عدم استعمال كلمه قانون به معناى علم قانون است، گرچه در متون عربى استعمال اصطلاحاتى چون «علم القانون» رايج و متداول است.
ثانياً: گرچه كلمه حقوق به مجموع قواعد الزامآور اطلاق مىشود، ولى اين اطلاق در زمانى است كه آن مجموعه از گستردگى نسبتاً زيادى برخوردار باشد. در صورتىكه در استعمال كلمه قانون محدوديت وجود ندارد؛ مثلاً مىتوان گفت قانون راهنمايى و رانندگى يا قانون ديات و... ولى اصطلاح حقوق راهنمايى رانندگى يا حقوق ديات متداول نيست.
نظرات شما عزیزان:
سرداربزرگ
ساعت20:21---25 دی 1390
منتظرمطالب بديت هستيم خانم
چرا آپ نيستين خيلي وقته؟؟؟؟؟؟؟
mehran
ساعت20:20---25 دی 1390
ali boddddddddddddd
bravoooooooooooooooooooooo
علی دلجوان
ساعت21:38---17 ارديبهشت 1390
سلام خانم محمد پور.خوبین شما ؟
من دلجوان هستم از هم دانشگاهی های شما.همون مدیر وبلاگ مدیریت صنعتی خسروشهر.یه پیشنهادی داشتم میخواستم نظرتون رو بدونم .چند نفر از دانشجوهای دانشگاهمون مثل من و شما وبلاگ نویسی رو بلد هستن .میخواستم اگه بشه یه وبلاگ گروهی برای بچه های دانشگاه بزنیم .یه وبلاگ عمومی که در مورد دانشگاه هم باشه .خوشحال میشم نظرتون رو بدونم